Kortsluiting, sprinkhanen en intercession

Namaste,

na een aantal dagen weer een berichtje vanuit Delhi! Het is hier hartstikke leuk. Deze week zijn we aan de slag geweest in de sloppenwijken en iedereen vindt het ontzettend leuk om les te geven in de kleuterscholen, feeding programs te doen en andere. We zijn allemaal gezond geworden en de koffers zijn allemaal terecht!

Ik leer hier ontzettend veel van het reisleider zijn en vind het superleuk om te doen. Ons team is ook gewoon reuze gezellig en ze zijn heel enthousiast. We gaan er op uit, delen uit en worden zelf opgebouwd in ons geloof. Het is superleuk om te zien hoe mensen die een verpleegkunde-opleiding doen hier in de sloppenwijk in de kliniek kunnen werken en hoe een aantal pabo-studentes helemaal genieten van de bijbelverhalen die ze aan de kinderen hier kunnen vertellen.

Dinsdagavond kwamen we terug bij ons hostel toen er ineens iets engs gebeurde. Ik plugde mijn mobiele telefoon in in de wereldstekker die in het stopcontact zat toen er ineens allemaal vonken uit het stopcontact kwamen; en meteen daarna ook uit de ventilatoren aan het plafond en de lampen! Iedereen was toen in de kamer, allemaal gegil natuurlijk en iedereen onmiddellijk de kamer uit. Onwijs veel rook ook. Ik en de drie meiden die daar sliepen konden tijdelijk ergens anders slapen en de dag daarna was alles gelukkig weer gemaakt. De huisbaas dacht echter dat het onze schuld was en dat we een heel groot apparaat hadden ingeplugd, maar dat was niet zo. Hij was erg boos en wilde onze contactpersoon in India spreken. Zij heeft gelukkig alles weer een beetje in orde kunnen maken. :-)

Erg eng zijn hier ook de sprinkhanen; die zijn echt reuzegroot, ongeveer 7 cm lang, en ze springen hoog (1/1,5 m) en ver (soms wel 3m). Lang leve de klamboes zou ik zeggen.

Wat ik ook heel erg leuk vind zijn de tijden met het team dat hier werkzaam is. Elke maandagochtend hebben zij devotion (zingen/bidden), dinsdagmiddag bijbelstudie, woensdag cell groups, donderdagmorgen intercession (voorbede), vrijdag weer devotion en zondag natuurlijk naar de kerk! Het is superleuk om met christenen in zo'n andere cultuur te zijn en samen het geloof te delen. Het bidden gaat heeeeel erg hard en allemaal tegelijk door elkaar. Maar uberhaupt de hele manier van geloofsbeleving is soms heel anders. Heel verrijkend en supergaaf!

Goed, dat was het voor nu, ik hoop binnenkort weer te kunnen bloggen! Gister hebben we trouwens een dagje toeristisch gedaan; en zaterdag gaan we waarschijnlijk naar de Taj Mahal, waar ik heel veel zin in heb. :)

Liefs vanuit India!